امیر آقاعبدالهی کارگردان مستند که با مستند کوتاه «کشیم عاشق» در شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» حضور داشت و توانست جایزه بهترین کارگردانی فیلم مستند کوتاه را هم دریافت کند، در گفت‌وگو با میراث آریا درباره کارهای اخیر خود گفت: مشغول تولید دو مستند هستم که یکی از آن‌ها در حوزه حیات وحش و دیگری در حوزه تاریخ هنر ایران است.
او ادامه داد: مستند مربوط به تاریخ هنر ایران در مرحله تحقیق و پژوهش است و در این اثر به هنر مدرن و معاصر ایران خواهم پرداخت. در مورد مستند حیات وحش هم باید بگویم که این مستند در حال فیلمبرداری و درباره کلاغ ابلقی است که در تهران می‌بینیم. در این کار کلاغ اول شخص است و از دید او به تهران و نکات مختلف آن می‌پردازیم.
آقاعبدالهی درباره حضور در جشنواره «سینماحقیقت» بیان کرد: تمام سعی خود را خواهیم کرد تا مستند مربوط به حیات وحش را به جشنواره سال آینده برسانیم و به امید خدا مستند مربوط به تاریخ هنر ایران را هم برای سال بعدتر آماده می‌کنیم و به این ترتیب برنامه‌ریزی کرده‌ام تا در دو سال آینده با یک مستند در جشنواره حاضر باشم.
این مستندساز افزود: مانند کارهای قبل، این مستندها را هم جلو می‌برم و زمانی که به یک سروسامانی رسید، با مراکز مختلف مانند مرکز گسترش وارد مذاکره می‌شوم.
کارگردان مستند «کشیم عاشق» درباره توجه خود به حوزه حیات وحش و محیط زیست توضیح داد: پرداختن به این حوزه‌ها بسیار سخت است و تنها علاقه است که باعث می‌شود بتوانید در آن دوام بیاورید. از آنجایی که رشته تحصیلی من مرتبط با محیط زیست بود، از ابتدا به این موضوع‌ها علاقه داشتم و پس از گذراندن دوره‌های فیلمسازی به طور ناخودآگاه و خواسته ناخواسته وارد فیلمسازی در این حوزه شدم. در تمام سال‌های گذشته تلاش کردم تا به اندازه خودم و توانی که دارم برای آگاه‌سازی جوامع محلی که از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، قدم بردارم. در یک جا به این نتیجه رسیدم که به کمک فضای رسانه است که می‌توانم این آگاه‌سازی و نهیب که حیات وحش و محیط زیست ما با این رفتارها رو به نابودی است را به گوش افراد بیشتری برسانم.
عبدالهی ادامه داد: در ابتدا با تولید کلیپ‌های کوتاه شروع کردم و به آثار بلندتر رسیدم و به امید خدا اگر امکان آن میسر باشد، در همین مسیر هم پیش خواهم رفت.
او در پایان گفت: واقعا با بودجه‌هایی که وجود دارد، تولید مستند حرفه‌ای خیلی سخت شده است. مستندهای حیات وحش بسیار هزینه بر هستند و تنها جایی مانند مرکز گسترش از پس برآورده کردن تمام نیازها و هزینه‌ها برنمی آید. باید نگاه و همت جدی‌تری نسبت به این مساله وجود داشته باشد.
انتهای پیام/
نظر شما